Onlangs wijdde het tijdschrift Interpretatie een nummer aan het thema ‘Geestelijke gezondheid’. Het inleidende artikel door Sytze Ypma heeft als pakkende titel ‘De bijbel als antidepressivum’. Hij had eerder al een boek geschreven over dit onderwerp: Geloven als antidepressivum (Zoetermeer 2008). Begin januari stond er ook een artikel over in dagblad Trouw. Daarmee treedt hij in het voetspoor van Eugen Drewermann. Ook hij verbindt exegese en psychotherapie. Voor het genoemde nummer van Interpretatie schreef ik een kritisch stukje over de persoon (zijn ‘drive’) en het werk van Drewermann. Het is duidelijk dat hij een punt heeft, maar ik ervaar het ook als storend dat hij steeds weer dat ene punt wil maken. Daarmee doet hij mijns inziens te kort aan de Bijbel.
Overigens heb ik me zelf in het verleden ook wel gewaagd als psychologiserende uitleg, niet alleen vanaf de kansel (zoals dat zo vaak gebeurt) maar ook in geschrifte, namelijk over de gemoedstoestand van koning Hizkia volgens Jesaja 38.