We zijn binnen het Christendom gewend aan de terminologie van het offer. Zeker in de tijd van Pasen is het gebruikelijk. Het speelt immers een grote rol bij de uitleg van zin en betekenis van het lijden en sterven van Jezus Christus. Maar is het allemaal wel zo vanzelfsprekend? Aansluitend bij profeten als Amos, Jesaja en Jeremia en bij Maimonides zou men er op zijn minst vraagtekens bij moeten plaatsen. Dat geldt ook voor de manier waarop de navolging van Christus verbonden wordt met zelfopoffering. Ik heb er een stukje over geschreven in het Christelijk Weekblad. Het Paasnummer is gewijd aan dit thema. Opvallend is hoe verschillend erover gedacht wordt.