Enige ijdelheid is mij niet vreemd. Dus bij het doornemen van de vakliteratuur kijk ik ook altijd even of ik misschien nog ergens wordt geciteerd. De kans is momenteel het grootst bij publicaties over Nahum. Ik scoor ook nog wel eens op het terrein van het onderzoek naar voorstellingen over het leven na de dood. Zo bladerde ik met enige verwachting door het boek van Christopher B. Hays, Death in the Iron Age II and in First Isaiah (2011). Tot mijn blijde verrassing was ik volgens het auteursregister vele malen geciteerd. Nu zegt dat nog niet alles. Soms schop je het niet verder dan een vermelding in literatuurlijstjes. Wat me ook nogal eens overkomt is dat men met mij van mening verschilt. Maar deze keer was dat anders. Er bleek een aantal bladzijden aan mijn dissertatie Beatific Afterlife in Ancient Israel and the Ancient Near East en de receptie daarvan te zijn gewijd. Nog mooier is dat de auteur mij tot boegbeeld maakt van de theorie dat er in de wereld van het Oude Testament sprake moet zijn geweest van een dodencultus en daarmee hangende positieve voorstellingen van het leven na de dood. Hays noemt dit de “Spronk synthesis”. In zijn evaluatie laat hij zien dat er aanvankelijk flink kritiek was op mijn opvattingen, maar dat ik later ook weer meer bijval heb gekregen. Erg leuk om te lezen.
Mijn dissertatie is te vinden op dit weblog op de pagina met de lijst van publicaties. Wie afzakt tot 1986 vindt daar een scan in drie delen.
Klaas Spronk's Weblog 