Naar aanleiding van het incident rond de Asjerabeeldjes besloten we om in ons online tijdschrift Schrift enige diepgang te geven aan de discussie rondom deze godin, zoals dat eerder ook gebeurde via het PThU Bijbelblog. In mijn bijdrage, “Op zoek naar een vrouw voor God: de discussie over de plaats van de godin Asjera in de godsdienst van het oude Israël”, zet ik de archeologische feiten op een rijtje. Daarbij deed ik een onverwachte ontdekking. Het betreft de tekening bij één van de teksten waarin sprake is van “JHWH en zijn Asjera”. Daarin zijn drie figuren te zien. Op de achtergrond zien we een vrouw die op een snaarinstrument speelt. Op de voorgrond staat links een mannelijke figuur. Rechts van hem een figuur die als vrouw lijkt te zijn aangeduid door haar borsten. Bij beide figuren bungelt er echter iets tussen hun benen. De eerste gedachte is dat dit een penis is, maar dat past slecht bij de rechter figuur. Men veronderstelt daarom wel dat het gaat om de staart van een pelsdier. Toen ik een recente publicatie van de tekening bekeek, was de penis dan wel de staart bij de rechter figuur verdwenen. Het bleek een roetvlek te zijn. Aan haar vrouwelijkheid hoeft dus niet getwijfeld te worden. Of het Asjera verbeeldt, blijft wel onzeker.
Dit deed me denken aan het verhaal dat mijn moeder vaak met plezier vertelde. Ooit dacht ik dat ik na een kleine vier jaar er een broertje bij had gekregen. Maar al snel verklaarde ik aan de omstanders dat het anders zat: “ze heeft haar plassertje geverloord”. Geen roetvlek in dit geval, maar het restant van de navelstreng.
Klaas Spronk's Weblog 