In de vergadering van de synode van de PKN van eind september werd er behalve over de mislukking van het nieuwe systeem voor ledenadministratie gelukkig ook nog gesproken over zaken die meer met de eigen aard van de kerk te maken hebben: over de doop en over de vraag hoe men om moet gaan met de vraag van mensen die zielsgraag bewust, als volwassene, gedoopt willen worden, maar daarvoor niet de ruimte krijgen omdat ze als kind zijn gedoopt. Daar was een degelijk rapport over geschreven. Binnen de Generale Raad van Advies hadden we daar positief kritisch naar gekeken en op gereageerd. Het haalde ook de voorpagina van Trouw. Tot mijn verrassing had een journalist er één element uit opgepikt: er wordt opgemerkt dat de doop meer is dan alleen maar een feestelijke gebeurtenis. Daar had hij van gemaakt dat de kerktop (dat woord alleen al!) tegen de doop als feest is. De doorgaans wel ingelichte Willem Breedveld verhief het tot een discussiepunt voor de lezers. Mijns inziens is dit ordinaire ruziezoekerij en dat heb ik ook geschreven in Centraal Weekblad. Inmiddels is ook een selectie van reacties geplaatst in de Trouw van zaterdag 4 september. Breedveld wenst nu de discussie af te sluiten met opnieuw een sneer naar die domme kerktop en stelt genadig voor om er nu maar zand over te gooien. Dat laatste moet wat mij betreft dan vooral gaan over die domme discussie in Trouw en niet over de echt belangrijke vragen rondom de doop.
In dit pdf-boek las ik een aantal interessante dingen over de doop, en tevens de Bijbelse benadering die licht werpt op de oproep van de Heer Jezus Christus aan hen die het verlangen hebben om zich bewust te laten dopen. Tevens kan men dit boek digitaal doorzoeken op de term ‘doop’.
Een aanrader dus: http://www.bergdergoden.nl