In de zomer van 2009 bezocht ik een aantal theologische faculteiten in Indonesië. Bij die gelegenheid hield ik ook een lezing over de plaats van de dodencultus in de godsdienst van het oude Israël. Er is een groeiende consensus in het onderzoek over de veronderstelling dat de verering van de doden in Israël een grotere speelde dan op het eerste gezicht uit de lezing van het Oude Testament blijkt. Ik waagde een poging om op basis hiervan het probleem van de relatie tussen het christendom en de traditionele dodencultus in Indonesië opnieuw onder ogen te zien. Volgens de westerse missionarissen moest elk contact met de doden worden uitgebannen. Men kan zich afvragen of hun visie niet al te eenzijdig en wellicht ook al te zeer cultureel bepaald was.
De lezing is nu samen met de reactie van Gerrit Singgih gepubliceerd in het tijdschrift van de christelijke universiteit Duta Wacana in Yogyakarta.
Klaas Spronk's Weblog 