Ik heb me vandaag weer veel met de dood bezig gehouden. En toch werd ik niet verdrietig. Misschien kwam dat omdat de dag goed begon. Het was de laatste dag van de eerste week sinds het begin van het academische jaar in Amsterdam. Ik geniet van de levendigheid. In de bachelor geef ik college aan meer dan 40 eerstejaars en in de master aan 15 studenten. En dan heb ik ook nog 15 masterstudenten in Kampen. Er zit leven in de theologie!
Dat heeft er wellicht ook aan bijgedragen dat ik met opgewekt gemoed mij weer eens verdiepte in het Bijbelse spreken over dood en leven na de dood. Dat deed ik om te beginnen voor een artikel voor het tijdschrift Geron (over ouder worden & samenleving). Het moest gaan over vergankelijkheid die overgaat in onvergankelijkheid. Tamelijk vaag, maar hopelijk wordt het door mijn vergelijking met de verschillende visies uit het oude Nabije Oosten wat duidelijker.
Deze week kreeg ik een exemplaar van het tijdschrift Vieren (tijdschrift voor liturgie en spiritualiteit) in de bus. Voor het themanummer over Allerheiligen en Allerzielen had ik een bijdrage geleverd over de Bijbelse visie op het leven na de dood. Als rechtgeaarde Protestant heb ik zo mijn aarzelingen bij het “roomse” Allerzielen en veronderstel ik ook nog dat ik daarbij de Bijbel aan mijn zijde heb.
Klaas Spronk's Weblog 