Voor het tijdschrift Schrift schreef ik een bijdrage over de profeet Zefanja. Het werk aan dit artikel kon ik het afgelopen najaar goed combineren met een college in de predikantsmaster over de boodschap van de profeten. Het is een zinvolle uitdaging om in een college over exegetisch verantwoorde preekvoorbereiding profeten uit het Oude Testament te bestuderen. Juist in die maanden was er een tamelijk heftige discussie over de kwaliteit van de preken binnen de PKN. Dat raakte natuurlijk ook onze opleiding aan de PThU. Ik stelde voor om de profeten als voorbeeld te nemen. Zij moeten meeslepend hebben gepreekt. In ieder geval hebben de profeten uit de Bijbel zo’n grote indruk gemaakt dat men hun woorden heeft bewaard. Wat was hun geheim? Hoe zouden we daar iets van kunnen mee krijgen en doorgeven? Hoe zouden wij in onze tijd zo kunnen preken dat onze woorden iets langer beklijven dan de gemiddelde toespraak?
In datzelfde najaar 2012 was er ook grote aandacht voor het aangekondigde einde van de wereld. Een Maya kalender zou ernaar verwijzen en het zou ook mooi passen op de bijzondere datum 20.12.2012. Je hoort er – terecht – nu niemand meer over. Ook Zefanja kondigde aan dat de hele wereld eraan zou gaan, op “de Dag des Heren”. Het bleek anders te lopen dan hij had voorzegd. Toch maken zijn woorden nog steeds indruk. Opmerkelijk.
Klaas Spronk's Weblog 