Alleen de Schrift?

Sinds kort mag ik mij de hoofdredacteur van het tijdschrift Schrift noemen. Eerder al schreef ik er af en toe artikelen voor. Met een gedeeltelijk nieuwe redactie, met goede ondersteuning van de uitgever (te zien aan de nieuwe lay-out) beginnen we met een nummer getiteld “Alleen de Schrift?”. Maarten Luther kijkt daarbij de lezer vanaf de omslag minzaam toe. Het moge duidelijk zijn dat ook wij aansluiten bij de herdenking van de Reformatie. Juist bij de genoemde wisseling van de wacht in de redactie zou men daar nog meer achter kunnen zoeken. Het tijdschrift is van oorsprong een rooms-katholiek periodiek. In 1969 verscheen het eerste nummer van Schrift als voortzetting van drie tijdschriften: Het Heilig Land, De Jeruzalemvaarder en Het Boek der Boeken. Die kwamen uit de kring van de Paters Montfortanen en de Heilig-Land-Stichting. De eerste hoofdredacteur Bas van Iersel, hoogleraar Nieuwe Testament in Nijmegen, had zijn opleiding ook genoten aan het seminarie der Montfortanen. Ook zijn opvolgster, Ellen van Wolde, is thuis in Nijmegen. Inmiddels werd de uitgave al wel verzorgd door Kok, de degelijk gereformeerde uitgever uit Kampen. En nu is de hoofdredacteur dus ook al iemand die gestudeerd heeft in dit reformatorische bolwerk. Men zou de veranderingen bij Schrift dus kunnen zien als een nieuwe reformatie, bezegeld met een veelzeggend themanummer.

Ware het niet dat er een vraagteken staat achter “Alleen de Schrift”. We zijn nog steeds enthousiast over de Bijbel als bron van inspiratie. De bijdragen in dit nummer getuigen er in alle toonaarden van dat de Bijbel mensen aanspreekt en verbindt. We roepen alleen met minder stelligheid het sola scriptura uit. Maar al te vaak in de geschiedenis bedoelde men er de Bijbel mee zoals men die zelf uitlegde en ging het vooral om het eigen gelijk ten koste van de overtuiging van de ander. We zijn er ons tegenwoordig doorgaans gelukkig meer van bewust dat onze Bijbeluitleg beïnvloed wordt door de traditie waarin we staan en de wereld waarin we leven. Daar is niets mis mee, wanneer we het maar onderkennen en daarmee ook weer onder kritiek kunnen stellen. Mijn eigen bijdrage (samen met Peter-Ben Smit) gaat juist over deze invloed van de context op de lezer. Het is iets waar ik in de toekomst nog veel meer mee bezig zal gaan. We hebben er zelfs een heus centrum voor opgericht.